Auroville

Na Pondicherry, namen we de bus naar Auroville. Daar aangekomen werden we opgehaald door Rene. Een nederlander die met zijn gezin alweer acht jaar in Auroville woont.
We zouden daar een nacht of wat blijven logeren. We konden daar wel op het dak slapen... Wat moet je daar nu van verwachten haha...
We sliepen uiteindelijk heerlijk op het dak (rooftop) op een dik luchtbed onder de sterren... mmm
We wilden in Auroville flink aan het werk met vrijwilligerswerk. werken voor 3 uur per dag op het veld of boerderij. Maar Rene zei ons beter in de 2 weken rond te kijken en auroville te ervaren dan op 1 plek te blijven. Zodoende....
Twee weken later zaten we nog bij Rene en Nelly. Het voelde echt als familie. Het zijn voor mij een soort oom en tante en kleine veerle.
We hebben veel beleefd.
Zo hebben we een acrobaat workshop gedaan ala circue du solei. Daarbij hebben we in doeken en touwen gehangen en had ik een week spierpijn! Ook hebben we veel gemediteerd in de Matramandir, erg mooie en fijne plek. Er waren aan de voet van de Matramandir ook nog kleinere meditatiekamers met elk een kleur en thema. Een fijn begin van de dag. Dus dat houden we er ook maar in als ik terug ben in Nederland. Naast mediteren hebben we ook nog een japanse/ chinese/ koreaanse tea ceromonie gedaan.
En zijn we twee keer naar Sadhanaforest geweest. Een project voor weder bosbouw. Ze hadden elke vrijdag een tour, film en diner.
Ook hebben we een Opera gezien en een Bollywood dance optreden.
En zijn we naar een festival/ bazaar geweest. Hebben een pottery gezien, meegedaan aan een podluck lunch Genoeg om je een tijd lang te vermaken. En bij Nelly en Rene hebben we ons nuttig gemaakt en deden de was, de afwas, boodschappen en wat poetswerk. Toen we aankwamen had Nelly namelijk net een rib gebroken (er zat een scheurtje in haar rib). Dat was wel het minste wat we konden doen om daar twee weken te logeren. we namen met een keramiek kado afscheid van onze nieuwe familie.
Next stop Tiruvanamalai...