Chennai

Na alle verschrikkelijke verhalen over de grote stad besloten we toch om er bijna een week te vertoeven.
Angekomen op de vrijdagavond vonden we een goedkoop hostel wat redelijk ok was. DE volgende dag hadden we afgesproken met Kaytry de indiase vrouw van de ashram uit coimbatore. Ze zou ons rondleiden door de grote stad :)
Om 9 uur zou ze komen, maar ze heeft een handje om te laat te komen en was er rond 10 uur nog niet. SAmen ontbijten was geen optie meer. Rond 11 uur kwam ze aan met de autoriksja. WE reden naar de isha shop daar wilden we nog even rondkijken ik heb een mooie dure schaal aangeschaft en daarna hebben we luxe geluncht.
Hierna zouden we nog de dag vol maken met shoppen. Maar dat ging helaas niet door. We kwamen op een festival voor gezondheid en natuur terecht waar haar studenten zouden zijn. Zij zelf is leraares in chennai. EVen was dit wel leuk maar niet uren. Het was weer uren van wachten en wachten. Na deze gebeurtenis konden we of terug naar hotel of mee naar pondycherry. Anders zouden we de volgende ochtend heel vroeg hier heen gaan. Want we werden uitgenodigd voor een Function.

Dit houd in eeen feestelijke gelegenheid zoals geboorte, trouwerij etc. Deze function was het teken van geboorte. De zus van Kaytry was 9 INdiase maanden zwanger en dan is er altijd een feest van inzegening. Dit gebeurd door lekkernijen, armbanden en sandelwood op het gezicht te smeren.

Ons leek het een goed idee om direct mee te gaan naar Pondy. Na weer uren wachten en reizen en wachten en slaperig in de bus zitten kwamen we savond om half 12 bij een hostel aan die geregeld was/ gereserveerd was door de familie. Dit moet je dus nooit doen een indier een hotel laten kiezen. De kamer die voor ons bedoeld was, was al bezet... Door een grote kakkerlak, deze keek ons in de ogen.
NEXT ROOM...
Omdat het al zo laat was, besloten we maar te blijven in de andere kamer...
Het was toch maar voor 1 nacht. De volgende ochtend zou kaytry weer ons ophalen voor ontbijt. Maar ondertussen kende we onze pappenheimer... Rond half 11 kwam ze aan met sari's. sorry sorry...
GElukig hadden we dat uur ervoor besloten om ergens zelf te ontbijten. Maar helaas zaten we in de achterwijk van pondy en geen zin of tijd om naar het betere stuk te gaan. Dus ik ontbeet weer indisch arghh voor maar 35 rs. Toen ze aankwam kregen we prachtige zijden sari aan. WEl weer even wennen... en na wat schuifelen en vele complimentjes kwamen we bij de function aan.
Uiteraard waren we de enige blanken en alle ogen waren niet op de zwangere zus gericht maar op ons.
Een blank persoon in een sari is natuurlijk ook wel een uitsmijter.
DE function konden we na al dit getreuzel nog net 10 min meemaken. Toen begonnen ze alles op te ruimen en al die minuten snapten we niet wat we nu eigenlijk moesten doen. Maar ja ach, het was weer een nieuwe belevenis in onze indiase trip.
Na weer uren en uren wachten, gingen we met de familie in groepen lunchen. Wij waren waarschijnlijk de laatste groep hahah... En weer traditioneel indisch eten. Dit keer wel met 4 lekkere verschillende rijstsoorten. Na de lunch trokken we onze eigen kleren aan. (waarschijnlijk waren die voor deze function niet goed genoeg :)) En reden weer uren terug naar Chennai. GElukkig werden we wel goed begeleid door chaperonnes welke bus we moesten hebben. WAnt ja... hoe konden we anders overleven in INdia... DAt deden we namelijk nog geen 4 maanden lang hahhaah..
Annyway terug naar Chennai.
De volgende dag kwam Kaytry ook weer terug en was het een lange dag van Shoppen. Maar uiteraard weer uren te laat. DE helft van het shoppen hadden we zelf al gedaan. Na een lange dag met alles te kunnen afvinken van ons lijstje vielen we uitgeput ons bed in, rond 2300. Gisteren zijn we voor een relax dagje gegaan en hebben een shoppingmall in de buurt gevonden waar iig alle winkels bij elkaar zitten hahah... Dit was niet het geval bij winkeldag met kaytry. In deze shoppingmall draaide het eigenlijk alleen maar om de bioscooop, waar we relaxt een film wilden zien. We dachten een film met brad pitt is altijd goed... Ons meisjeshart gaat dan altijd sneller kloppen hahahah
Maar helaas de film moneyball was niet aan ons besteed. Het verhaal was behoorlijk saai. IK het zelfs geprobeerd om in slaap te vallen. maar helaas. Na drie uur waren we het zat en besloten er tussenuit te knijpen.DE film ging over een honkbal coach. Thats it... hahah...
MAAR... gelukkig koste de film geen drol... 120 rs omgerekend 1,50 euro.

Vandaag onze laatse dag in INdia, de tijd is zo snel gegaan. Vier maanden geleden dachten we nog alle tijd van ons leven te hebben. En nu zijn alle maanden al om. WE hebben genoten, gehuild en gelachen. Nu is het weer tijd om terug te gaan naar ons eigen moederlandje. Koud of niet. Blijft toch onze thuishaven. En we hebben zin om alle vrienden en familie weer te zien en te omhelzen. DAt is wel het meeste wat we gemist hebben van Holland. Dus allemaal tot snel.